A dream come true

Moi!

In Nederland klinkt dat erg lomp, maar hier in Finland betekent dat net zoiets als Hoi!

Ik heb internet!!!!! Dus ik kan eindelijk een reisverslag typen! Heb enorm veel te vertellen, en ik begin maar gewoon bij het begin...

Gisteren vroeg vertrokken naar Schiphol, zodat ik om 07:45 uur kon inchecken voor de vlucht naar Jyväskylä. Hier begon direct het eerste avontuur, een veel te zware koffer! De vrouw achter de balie zocht direct de papieren op, wat te doen bij een te zware koffer, maar blijkbaar kon ze dat daar niet vinden en dus moest ze naar de ticketbalie. Toen ze terugkwam was ze behoorlijk gefrustreerd, aangezien er niemand achter de ticketbalie zat en ze de heleboel ophield. En wat een stiekeme blijheid toen ze zei: acht laat ook maar! Mijn 5.5 kilo te zware koffer heeft me geen cent extra gekost :-)

Het afscheid was (weer) zwaar, dit keer niet alleen van Daan, maar van de hele familie en vrienden. Maar eenmaal bij de gate gekomen stonden daar nog twee Nederlandse meisjes te wachten, en we raakten aan de praat, zij gingen ook naar Jyväskylä! Reisgenootjes! En omdat onze eerste vlucht naar Tallinn (Estland) vertraagd was, ontmoetten we nog een Nederlands meisje die voor twee jaar hier gaat studeren en een ander Frans meisje uit Bordeaux die ook via Erasmus in Finland gaat studeren. Gezellig was dat! De vlucht ging goed en vooral het laatste gedeelte was heel mooi. We hadden een prachtig uitzicht op het zuiden van Zweden (zie foto).

Tallinn is een klein vliegveld. We stapen uit het vliegtuig, liepen de trap op, staken de vertrekhal over (4 stappen) naar de overkant en daar konden we (na even wachten en nog meer Nederlandse studenten ontmoet te hebben) een trap naar beneden, waar we vervolgens in de bus konden stappen die ons naar het volgende vliegtuig bracht. Vliegtuig? Nee! VliegtuigJE! Nu weet ik wat vliegen is...

Enorme propellers, zoef zoef zoef, veel lawaai, een beete schommelen tijdens het opstijgen en landen, één stoel aan de linkerkant, twee stoelen aan de rechterkant, in totaal zo'n 30 stoelen. Allemaal studenten, op misschien vijf mensen na? Ha! De instructies waren ontzettend grappig. De stewardess deed alle gebaren, wees de nooduitgang aan, de maskers etc. Maar de tekst moest je er zelf bij bedenken! Het was muisstil in het vliegtuig... Erg lachwekkend! Tijdens de 1-uur-durende- vlucht naar onze eindbestemming kregen we muffins, appelsap en snoepjes. Het leek net een privéjet!

In Jyväskylä landden we tussen de dennenbomen. Geen stad te bekennen! Ik vond het heerlijk! Scandinavië! Eindelijk in het noorden! A dream come true....

Omdat we op elkaar wilden wachten, maar de koffers van de Fransen (waaronder die van het meisje die we op Schiphol ontmoet hadden) en de Belgen niet aankwamen, misten we de bus naar het Travel Centre, waar de tutoren ons zouden halen. Dus gingen we met de taxi.... Gelukkig konden we als Hollanders (een jongen en drie meiden) de prijs delen. En de taxichauffeur drukte ons direct op de feiten. The winter is coming! Hij deed na hoe de 'exchange students' in de winter lopen: als sumoworstelaars! Grappig hoor!

Gelukkig stond mijn tutor nog op mij te wachten, samen met een ander meisje uit de tutorgroep. Zij bracht mij naar m'n appartement, in het Roninmäki M-talo. Ik heb begrepen uit alle reacties dat dit het feestappartement is... Ik hoop dat het dit semester een beetje meevalt :-) Ik ontving mijn Survival Kit. En ja, het is echt een Survival Kit. Een kussen, een deken, één bord, één mok, één glas, één vork, één mes, één lepel en één pan (Iemand suggesties voor een maaltijd waarbij je maar één pan nodig hebt?). Het appartement is oké! Een grote keuken, een oké badkamer en mijn kamertje is best groot (zie foto's), met zelfs een walk-in closet. Die kan ik best gebruiken voor al mijn (te zware) spullen :-). Ik deel de badkamer en keuken met een Spaans en een Duits meisje. Tot nu toe gaat dat allemaal goed en is het erg gezellig!

'S avonds direct naar de winkel, want ik had die dag niet veel gegeten. Een enorme supermarkt! Ik vraag me af of ik ooit in zo'n grote supermarkt ben geweest... En helemaal in m'n eentje voelde ik me verdwaald. Ik kon geen van de etiketten lezen en de meeste dingen zijn echt duurder hier. Dus op zoek naar iets (?), en zo goedkoop mogelijk. Uiteindelijk een brood gevonden (niet van die van €4,-) en de euroshopper jam, maar nog steeds geen avondeten. Ik vroeg me ook echt af wat ik met maar één pan kon gaan maken. Gelukkig hebben we nu besloten om alles te delen, dat scheelt. Goed, geen avondeten dus, dan maar naar een soort Mac Donalds dat er naast zat. Vreselijk, ik kon de naam van het menu iets uitspreken! Daarna de berg op terug naar huis.

Tijdens het uitpakken van m'n koffer voelde ik me vreselijk. Huilend legde ik alle kleding in de kast en zette ik de fotolijst die ik van Ruben en Marjan heb gekregen op de kast. En toen ik berichtjes stuurde en ontving van thuis voelde ik me nog rampzaliger (als dat al kon). Ik wilde zoooo graag weer naar huis. Maar nadat ik m'n kamertje had in gericht voelde ik me al beter.

Na een goede nachtrust werd ik wakker en de zon scheen! Het uitzicht vanuit m'n kamer is prachtig! Een mini meer (één van de 188.000 meren) en tussen de bomen zie ik een groter meer. Voor de rest bomen, bomen, bomen, die al een beetje de roodtinten van de herfst krijgen! Ik ben in Finland!!!!!

Vandaag veel dingen geregeld en tijdens de eerste introductiedag veel informatie gekregen over het studeren hier. We hebben een leuke tutorgroep en het communiceren in het Engels lukt aardig. Morgen gaan we weer op zoek naar een fiets... die zijn op dit moment heel moeilijk te krijgen, de tweedehands fietsen dan.

Ik denk dat jullie zo wel weer een beetje op de hoogte zijn. Ik hoop dat ik snel weer kan schrijven! Morgen weer een drukke dag.... Op de foto's zie je het grote meer naast de stad van Jyväskylä. Binnenkort meer foto's van de omgeving!

Hyvää yötä (goedenacht), Lilian!