Survival Finnish: Practial Part

Hei!

Het theoretische deel van survival Finnish is afgelopen, maar nu begint het praktische gedeelte. De zon komt op rond kwart over acht in de ochtend, en om 16:00 's middags is het al donker. En vanaf nu wordt het daglicht alleen maar schaarser...

Het weer daarentegen is nog niet bepaald winters. Een aantal dagen is het wel koud geweest, zo'n -4 overdag, maar de temperaturen zijn weer opgelopen tot bijna +4! En daar hoort natuurlijk regen bij... Dus wanneer het twee weken terug sneeuwde, regent het nu.

Uitgerekend op de koudste dag tot nu toe (vrijdag 9 november), zo'n -5 overdag, had ik 's avonds een feestje van Sabine, uit m'n tutorgroep. Het idee was om in het bos een kampvuur te maken, saucijsjes te bakken, en om 00:00 te gaan zingen want dan was het haar verjaardag. 23 is ze geworden. Om 09:00 verzamelden we bij Rentukka in Kortepohja, om vanuit daar met z'n allen naar de kampvuurplaats te lopen.

We liepen naar de ski jumping hill, die inmiddels bij jullie bekend is, en daar liepen we niet omhoog, maar het bos in. Maar we hadden pech. De weg was geblokkeerd door de langlauf baan. En aangezien er nog steeds mensen aan het skieën waren, konden we daar niet over heen lopen - het is overigens ook verboden. Dus besloten we om een stijl pad omhoog te nemen. Maar toen! Vielen de lichten uit. Het was inmiddels rond tien uur in de avond, dus knipt men de lichten uit in het bos. Op zich logisch, maar voor ons wat minder. Inmiddels bovenaan het pad gekomen, werd er besloten - door de Finnen, die wisten daar een beetje de weg - dat we beter naar een andere kampvuurplek konden gaan. We moesten daarvoor wel eerst de berg op, en daarna af. Goed, we waren nu toch al onderweg! Lopen dan maar! Maar ai, de weg was spiegelglad. Sabine viel, met haar rugtas, wat bierflesjes gebroken, geeft niet, opstaan en doorgaan. Er was nog een lange weg te gaan. Want ja, daar stonden we na een uur weer: onderaan de ski jumping hill! Juist, en daar moesten we de berg op! Nou, als jullie de foto's hebben gezien, dan weten jullie dat dat best een stukje lopen is - en Daan weet dat de berg op gaan erg moeilijk gaat zonder goed profiel - gelukkig had ik mijn snowboots aan, dus dat ging wel aardig. Boven aangekomen was het mistig en ik denk zo'n -7/-8 graden. De finnen, die ons leidden, vertelden dat de kampvuurplaats 'daar' beneden laag, maar dat 'daar' konden we niet zien, alleen het begin van een steil paadje naar beneden, dat verdween in de mist en het donker. Geen goed idee. Dus? Dan maar een kampvuur maken, op een open veld, op de berg!

Het was allemaal niet zo heel goed voorbereid. Zo hadden we bijvoorbeeld maar een paar goede stukken hout. De Finnen waren op alles voorbereid, zij weten hoe dat moet, en hadden al snel een aardig vuurtje. Met zakmes en een ander stuk hout sloegen ze de grote stukken hout in kleine houtjes, waardoor het vuur snel brandde. Ook waren er geen stokken voor de saucijsjes, dus moesten we die zoeken in het bos, en er een punt aanmaken met een zakmes. Helaas was het een klein vuurtje... En hadden we daar niet veel warmte van. De saucijsjes zijn ook wel eens beter gelukt. Dit keer was het de schnaps dat ons een beetje warmhield...

Om 00:00 werd er gezongen voor Sabine en gaven we haar de kadootjes. Daar was het wachten op. Het laatste half uur hebben we nog zitten bibberen, met bevroren voeten. Ik dacht bij mezelf, ik ben misschien toch blij dat ik niet een heel jaar blijf, want wat moet je dragen in januari en februari, als het -30 kan worden? Aangezien ik die avond al... een legging, spijkerbroek, wollen kniesokken, snowboots, langmouwenshirt, wollen vest, warme trui, warme winterjas, sjaal, muts, skihandschoenen en m'n bontmuts aan had? Mmm....

Dat was survival finnish practical part! Nou, een geweldige ervaring was het! Ondanks de kou toch erg gezellig!

Die vrijdag was ook de dag dat het vriendje van Julia kwam trouwens. Weer een man in huis - toch anders dan je eigen vriend natuurlijk ;-). Zondag vroegen ze of wij (Irene en ik) mee gingen naar Pizzeria Maria. Irene kon niet, maar ik ging wel mee. Was gezellig. M'n eerste gesprek in het Duits, nou ja, poging tot, in, ik denk...5 jaar?

Maandag was Julia jarig! 22 werd ze. Ja ik ben jonger dan de rest, met m'n 20 jaar :-). Die dag zou ik veel studeren, maar het was ook leuk om een leuke verjaardag voor Julia te maken. Zo maakten we koekhuisjes - nostalgie! en bakten we een chocoladecake en ananascake! Ook maakten we wraps en pizzabroodjes. 's Avonds kwamen er namelijk leuke vriendinnen. Het was echt een hele gezellige avond.

Dinsdagavond was er nog wat witte wijn over... Dus een avondje boonanza met z'n vieren en een glas witte wijn. En stroopwafels! Want die had Julia gekregen van Pip, een ander Nederlands meisje.

En over Nederlands eten gesproken, vandaag heb ik SNERT, erwtensoep, gegeten in een heel leuk vegetarisch (soep) lunchrestaurant, samen met Julia, voordat we gingen studeren in de universiteitsbibliotheek. Daar werd ik blij van! Heeeerlijk. Nederlands eten is nog helemaal niet zo verkeerd hoor.

Misschien zijn jullie benieuwd naar de resultaten tot nu toe. Nou, dat is heel makkelijk. Ik moet 30 ECTS halen hier in Finland. En tot nu toe heb ik.... 2 ECTS, van de Surival Finnish course, maar, die tellen niet want ik mag geen talencursus doen voor punten. Dus, de teller staat nog steeds op: 0 ECTS.

Juist, de meeste punten moeten dus nog komen! Heb inmiddels 2 essays (een van 10 en een van 12 pagina's) geschreven (een persoonlijk record), dus het wachten is op de cijfers en dan heb ik hopelijk de eerste 10 ECTS. Met de rest ben ik bezig. Veel artikelen lezen, mini-essays (2 pagina's) schrijven, presenteren, learning logs schrijven en halverwege december 2 examens... Het is momenteel erg druk. Maar dat komt ook omdat we over 1,5 weer naar Lapland gaan, dus we moeten vooruit werken en tja... Het is ook al bijna voorbij!

NEEEEEEEEEEEEEEE, de eerste mails hebben we al ontvangen. Wat moet je doen voordat je terug gaat? Dit regelen, dat ondertekenen, sleutels inleveren, enz. enz. Vreselijk. Moet er nog niet aan denken! Er moet nog zo veel gebeuren! Maar ook nog zo veel leuke dingen!

Deze zondag is er een kerstmarkt met muziek en vuurwerk in Jyväskylä, dan is er natuurlijk de trip naar Lapland (kan niet wachten!) en daarna komt mam nog een week!

Wil nog niet naar huis, nog lange niet, nog lange niet...