Mijn Leonardo! Schip ahoi!

Ahoi piraatjes!

Land in zicht! Terug in Jyväskylä! En mijn vakantie voorbij... Tijd om te studeren! Maar eerst een blog...

Vorige week had ik de concentratieboog van een goudvis. De eerste versie van een essay afgeraffeld, of eigenlijk, niet voldoende geschreven, nou ja, ik vond mijn reden goed genoeg!

Die vrijdagochtend werd ik wakker en de wereld was wit! Precies op de dag dat Daan zou komen viel er sneeuw, en mijn dag kon niet meer stuk. Spannend! Maar toen kreeg ik een whatsapp van hem, zijn vlucht naar Tallinn was vertraagd met een uur (van 09:40 naar 10:40). Bah, stressen! Want met het zelfde tijdschema als dat ik had op de heenreis, had ook Daniël maar een uur om over te stappen in Tallinn. De vertraging liep op naar twee uur... En al snel had het vliegtuig drie uur vertraging. Wat nu!?

Gelukkig nam Daan snel actie en wanneer ik aan het skypen was met papa om de witte wereld te showen, en om een beetje advies te vragen voor Daan, had Daan inmiddels zijn ticket omgeboekt. Hij moest nog drie uur wachten op Schiphol, dan zou hij het vliegtuig naar Helsinki nemen om 14:00 uur, en vanuit daar naar Jyväskylä, en dan kwam hij om 19:20 (in plaats van oorspronkelijke 15:00) uur aan hier in centraal Finland. Gelukkig, probleem opgelost!

Daan bijna in Helsinki, Liel in de bus naar het vliegveld. Want dat is ook best nog een reis. Eerst met de bus van het appartement naar het centrum, en vanuit daar moest ik met een longdistance bus richting Karstula. Tegen de buschauffeur moest ik zeggen dat ik naar Lentoasema moest, dat is het vliegveld. Prima, Liel in de bus, in de middle of nowhere. Volgens mijn tutor, die ik had gevraagd om de juiste bus, zou de reis naar het vliegveld 20 minuten duren. Toen we na 20 minuten nog steeds in het bos reden, ging ik me toch afvragen of dit allemaal wel goed zou gaan... of wacht, of dat ik misschien op STOP moest drukken! Ai! Snel de jongen achter mij gevraagd of we al bijna bij het vliegveld waren! Ja zei die, bijna! Oef, gelukkig, in ieder geval nog niet voorbij. Gelukkig wilde hij wel voor mij op STOP drukken, en ja hoor, de volgende afslag naar links, en daar kon ik als enige uitstappen. De bus reed weg.

Eenmaal in de kleine stationshal van het mini-vliegveld Jyväskylä, zag ik dat de vlucht van Jyväskylä naar Helsinki gecancelled was. En niet snel daarop kreeg ik een telefoontje van Daan: z'n vlucht van Helsinki naar Jyväskylä was gecancelled. Neeeee!!!! Dat meen je niet!!!! Er zou een bus geregeld worden van Helsinki naar Jyväskylä, en zijn nieuwe 'arrivaltime' zou zijn: 23:30 uur. Nog langer wachten, wat een proef! Zo van, hé, willen jullie echt zo graag bij elkaar zijn? Wacht nog maar eens 3 uur, en nog maar eens 4 uur!

Nou, daar stond Liel dan, op het vliegveld. Hoe kwam ik in vredesnaam terug naar het centrum? Toen stond daar een klein pendelbusje. En heb direct maar gevraagd of dit busje naar Jyväskylä centrum ging. Keskus? Keskus? CENTRUM. Met z'n drieeën stonden ze naar mijn vraag te luisteren en uiteindelijk zeiden ze, Jyväskylä, Keskus, ja stap maar in. Ik wilde nog betalen, maar dat hoefde niet? In het busje zag een Belg, hij belde en vertelde dat zijn vlucht naar Helsinki gecancelled was. Een vrouw van de luchtvaartmaatschappij stapte het busje in, zei tegen ons kleine groepje reizigers: ZO, KUNNEN JULLIE OOK NOG IETS VAN DE PRACHTIGE NATUUR ZIEN. BON VOYAGE. En toen had ik het door... Dit busje reed naar Helsinki, en zat vol met mensen van wie hun vlucht was gecancelled. Daan reed met een bus naar Jyväskylä, ik reed naar Helsinki. Maar gelukkig stopte het busje in het centrum van Jyväskylä. Als enige stapte ik daar uit, wist niet hoe ik de chauffeur moest bedanken, zei maar kiitos kiitos, thank joe verry muts, en zonder te betalen kon ik uitstappen... En als ik had gewild had ik zelfs nog pringles, een flesje drinken en chocolade kunnen eten... Kiitos!

Maar ja, daar stond ik dan weer om half negen in het centrum. Zonder Daan! Ik ben naar huis gegaan met de bus. En in ons appartement begon de pre-party met wat vriendinnen. Zo ging de tijd op zich wel snel, en om 23:15 stapte ik op de fiets om voorzichtig door de sneeuw naar het Travel Centre te gaan, daar waar, als het goed is, mijn Daan met de bus was aangekomen. En ja, daar zagen we elkaar, en het was nog net vrijdag, de dag dat Daan zou komen!!!! Pjieuw.......

Met de taxi naar het appartement gegaan. Met de koffers door de sneeuw. En met de koffers door hordes jonge mensen... Halloween mensen, aggressieve mensen... De trap op, met de koffers, naar m'n appartement, en ein-de-lijk! Daar stond Daan in ons appartement. Kennis gemaakt met wat vriendinnen en m'n huisgenootjes. En toen hebben we geproost, gekaart en gezellig gekletst. We zijn niet de gang op geweest om te feesten, maar hebben een normale avond gehad tot een uurtje of half vier in de ochtend... Arme Daan, helemaal kapot!

De volgende dag uitgeslapen, en 's middags een heel eind gelopen. De stad laten gezien, bijgekletst onder het genot van een warme chocolademelk, heerlijk weer! En direct weer zo vertrouwd. Hand in hand, kusjes... Sorry. 'S avonds lekker gegeten in een Mexicaans restaurant. De volgende dag gefietst, zondag was dat. Naar mijn faculteit, de berg op, en later naar de Ski Jumping Hill, en daar sneeuwde het! Wat een geluk met het weer! Een prachtig witte wereld.

Die avond, zondagavond, gingen we met een groepje saucijsjes bakken op de gril, buiten. Het duurde even voordat we het vuur aan hadden, maar uiteindelijk lukte het en was het, ondanks de kou, toch erg gezellig! Maandagochtend moesten we vroeg op, om 08:13 uur hadden we de trein haar Helsinki. De reis ging goed en om 11:30 kwamen we aan in de hoofdstad van Finland. Direct de kaart gepakt en de route uitgestippeld, de belangrijkste gebouwen gezien (Senate Square Cathedral, Russian Cathedral, City Hall Market, Rock Church), zodat we 's middags konden proosten in het Hardrock Café van Helsinki. Daan een glas bier en ik een longdrink, voor maar €12,50. Daarna heerlijk Fajitas gegeten in een leuk restaurantje. Om 20:00 uur de trein terug. Allebei heel moe!!!! Een beetje gedommeld in de trein...

Dinsdag waren we allebei gesloopt en hebben we een rustige dag gehad. De laatste avond hebben we van alles en nog wat gegeten met m'n huisgenootjes Julia en Irene, en daarna met zn vieren Boonanza gespeeld! Geslaagde laatste avond...

De volgende dag was minder, Daans vlucht ging om 15:40, maar om 10 uur had ik al college. We namen afscheid in m'n appartement... En met de gedachte dat terwijl ik in college zit, Daan nog twee uur in mijn appartement is, fietste ik sip naar de faculteit... Berg op....

Tijdens college een whatsapp van Daan. Sjonge, bad luck! Z'n vlucht naar Tallinn gecancelled!!!!! Opnieuw moest Daan wat regelen, dit keer gebeld met de vliegmaatschappij en hij kon met een vliegtuig via Helsinki naar Tallinn. Daar was het opnieuw stressen, omdat hij weinig tijd had om over te stappen, maar uiteindelijk stond hij dan op woensdagavond 20:00 uur weer op Nederlande bodem. En ik miste hem die avond gigantisch...

Maar veel tijd om sip te zijn was er niet, want diezelfde avond moest ik mijn tas pakken voor de Pirates of the Baltic Sea Cruise! De volgende ochtend vertrokken we om 09:00 uur met de bus naar Helsinki. Deze cruise werd georganiseerd met ESN, en er konden vanuit Jyväskylä zo'n 60 mensen mee, waaronder dan Céline van mijn tutorgroep met haar vriend (die bleef gewoon 2 weken, het is oneerlijk), en Marsha, Kirsten en Julia, uit Nederland. Om 13:00 uur kwamen we aan bij de boot, en huh!? Toen Daan en ik in Helsinki waren hebben we deze boot gewoon zien liggen, we zeiden nog, zo dat is een grote boot!

We konden direct aan boord, en ik vond het echt heel spannend. Want ik wist eerlijk gezegd niet dat zo'n cruiseschip zo groot zou zijn. Eenmaal binnen werden we gegroet: "Welcome on board". Heel officieel. Vier vrouwen speelden op hun violen en cello. Wat een chique gebeuren... Restaurants, winkels, bars, clubs! De promenade was enorm! Op naar Deck 8, waar onze cabins zich bevonden... Een kleine ruimte met vier bedden, op zich prima.

Onze groep moest wachten tot 21:30 uur met het all you can eat buffet. Dus konden we eerst wat rondlopen en het schip verkennen, en onze piratenoutfit aandoen voor de openingsshow om 17:30 uur. Het schip werd verovert door 1600 piraten (allemaal studenten uit Turku, Oulu, Helsinki, Rovaniemi, Jyväskylä...) en we werden welkom geheten door een kapitein, die al aankondigde dat er een storm kwam, dat alcohol en een storm niet samen gingen, maar dat wij piraten waren en 'we don't give a sh*t'! Ik dacht dat het een grap was. Maar het werd al snel duidelijk dat de zee ruig was, en dat een all you can eat buffet in dat geval niet zo'n succes is.

Ik kan niet goed uitleggen hoe het voelt, maar lijkt alsof je dronken bent, maar zonder dat je alcohol op hebt. Recht lopen gaat niet, je wordt heen en weer geslingerd, links, rechts. Soms word je aan de grond geplakt en is een stap zetten zwaar, het andere moment lijkt het alsof je zweeft en gaan drie stappen opeens heel erg snel. Op de dansvloer gaat iedereen tegelijkertijd naar links..... en weer naar rechts..... en dan naar links......... lang wachten........ en weer naar rechts....... In ieder geval, om 00:00 had ik het wel gehad, ik vond het nog best eng ook, zo'n grote stad op het water, en m'n maag stond op z'n kop, haha. Bedtijd!

De volgende dag waren we om 10:00 Zweedse tijd (hetzelfde als in Nederland) in Stockholm. Met een klein groepje hebben we vrij veel van de stad kunnen zien. Vooral het oude gedeelte: Gamla Stan (niet Gangnam Style) is erg mooi, kleine steegjes en leuke gekleurde huizen. Maar ook erg toeristisch. Maarja, wij waren natuurlijk ook op en top toerist. Veel foto's gemaakt, veel gelopen, koffie, thee en warme chocolademelk werd gedronken in een knus cafeetje, en om 17:00 uur was het alweer tijd om te boarden. He bah, weer op die boot, haha!

Maar deze avond ging veel beter! De zee was veel rustiger, al voel je natuurlijk altijd een lichte schommeling. Deze avond gingen we naar een Tex Mex restaurant een all you can eat buffet eten, met Julia, Kirsten en Marsha. Was erg gezellig. Gekaart en nu durfde we het wel aan om een wijntje te drinken! 'S avonds naar New York Club geweest, op Deck 12, helemaal bovenin, waar de schommeling het hevigst is. Daarna naar Atlantic, een andere club, maar ook hier vlogen de mensen van links naar rechts over de dansvloer. Ik persoonlijk vind dat niet zo'n fijn gevoel. Dan maar gewoon zitten en gezellig kletsen. Een gezellig avond/nacht tot 03.30 uur, Finse of Zweedse tijd... Ik weet het niet...

Gisteren teruggekomen van deze kort maar krachtige trip naar Stockholm. Het was een hele belevenis! Stockholm is een prachtige stad, veel kleurrijker dan Helsinki, en nog veel veel kleurrijker dan Jyväskylä, haha! Maar hé, Jyväskylä is klein, maar fijn.

Toen we door de regen fietsen naar ons appartement, leek het alsof we twee weken weggeweest waren! De sneeuw is allemaal gesmolten. Ik kreeg een heel warm welkom door mijn huisgenootjes, met thee en warme pulla! Daarna moest ik echt even rusten, want ik voelde me ontzettend duizelig en het voelde alsof ik nog steeds op dat stomme schip zat, hahaha! RaWrrR.....

Nou, nu is mijn vakantie ten einde. En helemaal als ik deze blog afsluit, want dan begint het studeren. Mijn eerste versie moet toch een betere eerste versie zijn, zo stond in het mailtje van de leraar. Oeps! Nou ja...

November is de drukste maand met de meeste colleges. En nu moet ik de punten binnen gaan slepen. Ik ga mijn best doen! Maar de tijd vliegt...

Een fijne zondag gewenst, een kus aan mijn Leonardo en schip ahoi maatjes,

Lilian